Nou ja, naar het strand lopen (straat oversteken) of toch aan het zwembad liggen. Lezen of toch nog een dutje doen. Al die keuzes...

Geen nieuwe indrukken geeft de kans om te verwerken wat ik de afgelopen twee maanden allemaal heb gezien en meegemaakt. Zo ontzettend veel! Sri Lanka lijkt jaren geleden en wandelen op de Chinese muur is bijna alsof ik het heb gedroomd. Dat is ook een beetje het gevoel wat overheerst, ik droom een fantastische droom. Ik word straks wakker thuis in mijn eigen bed. Het is een waanzinnig avontuur maar er zijn ook zeker momenten geweest en zullen er vast ook nog komen dat het mij heerlijk leek en zal lijken om gewoon wakker te worden in mijn eigen bed. Ik moet mijzelf af en toe knijpen dat het echt is. Hoe indrukwekkend, gaaf, mooi, fantastisch, waanzinnig en avontuurlijk het ook is, het is nu en dan ook erg wennen en soms zelfs zwaar. Gelukkig overheerst het positieve ruimschoots en helpen berichtjes of belletjes van en naar het thuisfront de moeilijke momenten wat minder zwaar te maken.

Het is ook wel iets raars een jaar reizen en ook nog best hard werken. Waar gaan we heen, wat willen we zien, hoe komen we er, hoe komen we er weer weg, waar gaan we slapen en wat kost het. Dat zijn een beetje de vragen die je zo onderweg bezighouden nog afgezien van het belangrijke vraagstuk wat en waar gaan we eten. Het is een sport. De beste en mooiste plekjes vinden, bij voorkeur helemaal of bijna gratis. Een beetje plannen maar toch genieten van het moment. Zeker dat laatste vind ik nog lastig. Sanne gaat zaterdag weer terug naar Nederland dus een nieuw deel van mijn reis gaat beginnen, alleen. Waar ik aan de ene kant sta te trappelen voor het nieuwe avontuur vind ik het aan de andere kant rete spannend. Wat is het beste hostel, wat wil ik allemaal zien, hoe en waar ga ik de grens over naar Cambodja, hoe anders zal het daar zijn, ga ik toch alles plannen of zie ik het wel. Allemaal dingen om mijzelf helemaal gek mee te maken. Dus voor nu, geniet ik nog even samen met Sanne van de rust, zandkastelen bouwen, happy hour en het staren naar de horizon. Morgen vertrekken we naar het "buzzing" Ho Chi Minh en vanaf daar zie ik het allemaal even aan. 3 juli verloopt mijn Vietnam visum en 13 juli ontmoet ik Reina in Siem Reap. Wat ik in de tussentijd ga doen? Eens kijken of het bevalt om even niet te plannen...