En toen zaten we weer in het vliegtuig terug naar Buenos Aires. Het was wel vreemd om na het toch wel wat winterse weer in Patagonië terug te zijn in een erg zomers BA. Na een dagje rond slenteren en van het zonnetje genieten moest ik papa dan toch echt gaan uitzwaaien, dat dag zeggen blijft toch mijn minst favoriete bezigheid van het reizen. Na het uitzwaaien mocht ik mijn backpack weer ophijsen en was het tijd om te verhuizen. Terug naar hostels en stapelbedjes.
Toch altijd weer spannend waar je terecht komt. Gelukkig voelde dit hostel gelijk als een soort thuis. Met maar 21 bedden ken je gelijk iedereen. Het ontbijt was met versgebakken brood en taart en vers fruit. De tweede avond was veggie night, voor weinig geld niet zelf hoeven koken, veel groente en met zijn alle om tafel met wat flessen wijn in het midden. Ja dat hostelleven is heel zwaar. De volgende ochtend ging de wekker weer vroeg want ik ging weer op ontdekking in de stad. Ondanks dat ik met papa toch al best wat kilometers had afgelegd door de stad had ik natuurlijk nog lang niet alles gezien. De wijk Recoleta stond op het programma met uiteraard de beroemde begraafplaats waar onder andere het graf van Evita Peron te vinden is. Voor iemand die niet van begraafplaatsen houd heb ik toch al heel wat tombes gezien inmiddels...
'S avonds gingen we (met ongeveer het hele hostel) naar een Melonga, een bar/club waar mensen samen komen om de tango te dansen. Gelukkig kregen we vooraf een lesje. In principe is het als vrouw best makkelijk, achteruit lopen en en volgen. Of te wel, er op vertrouwen dat je danspartner die je niet/nauwelijks kent je niet tegen andere aan laat botsen. Totaal geen controle dus, met een beetje pech/mazzel mocht ik een aantal keer dansen met iemand die het al kon wat de tango wel makkelijker maakt maar ook betekend dat het gedaan is met de Europese norm voor persoonlijke ruimte. Het was een leerzame avond.
Na weer een dagje heerlijk rondslenteren en de stad verkennen was de het tijd voor de Asado night in het hostel. Weer met zijn alle aan een lange tafel met uiteraard wat flessen wijn in het midden terwijl er ontelbare rondes met vlees langs kwamen elk met uitleg welk deel van de koe en hoe het beste te bereiden.
Op zaterdag was het tijd voor een cultureel uitstapje naar het Evita museum en een heuse Maté beurs. Daarna was het tijd om weekend te vieren in het ultra hippe Palermo.
Omdat extra stempels in het paspoort altijd leuk zijn, toch maar even met de boot naar Uruguay. Het was nog even spannend of we de boot zouden halen 's ochtends (dat verkeer in BA blijft toch een dingetje) maar met een sprintje en lief lachen kwam het allemaal goed.
Ik ben een beetje verliefd geworden op het knusse oude centrum van Colonia. Schaduwrijke pleintjes met terrasjes. Straatjes waar je je enkels bijna breekt over de bestrating en hier en daar een goed geplaatste oldtimer. Het was heerlijk om even tot rust te kunnen komen na het drukke BA.
Toch moest ik weer terug naar BA want het was tijd om het volgende avontuur te beginnen, op naar het noorden, op naar Salta!